Το φαγητό είναι φυσιολογική ανταπόκριση στην πείνα και τα γεύματα πρέπει να είναι ευχάριστες στιγμές κοινωνικότητας.

Όσον αφορά στον τρόπο παρασκευής των τροφών που προσφέρονται στα νήπια ισχύουν τα εξής:

• Όσο το δυνατό να προτιμάται η παρασκευή στο σπίτι.
• Να προτιμάται ελαιόλαδο, το οποίο δεν τηγανίζεται και που προστίθεται τα τελευταία λεπτά του μαγειρέματος.

Κατά την παρασκευή γλυκών, να προτιμάται λάδι αντί για βούτυρο, κρέμα ζαχαροπλαστικής

• (περιέχει άπαχο γάλα και άνθος αραβοσίτου), αντί για κρέμα γάλακτος (περιέχει πολλά ζωικά λίπη), και λιγότερα αυγά από αυτά που συστήνει η συνταγή ή να αντικαθιστάται 1 αυγό με 2 ασπράδια.

Ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλεφθεί η σημασία που έχει η δημιουργία «ιδιαίτερων περιπτώσεων», οι οποίες προσδίδουν χρώμα και ενδιαφέρον στην καθημερινή ζωή. Για παράδειγμα, καλό είναι το γεύμα της Κυριακής ή της ημέρας που έρχεται η γιαγιά ή φιλοξενείται στο σπίτι κάποιος φίλος του παιδιού να περιλαμβάνει κάτι το «διαφορετικό», όπως ένα γλυκό ή ένα ξεχωριστό φαγητό.

Συχνά, οι γονείς αναρωτιούνται ποια είναι η ενδεδειγμένη διατροφή για τα παιδιά τους όταν παύουν να θεωρούνται μωρά. Παρακάτω, θα βρείτε σημαντικές πληροφορίες και πρακτικές συμβουλές, που στηρίζονται σε δεδομένα της Αμερικάνικης Παιδιατρικής Ακαδημίας, σε συνδυασμό με τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής διατροφικής κουλτούρας.

Σε ηλικία 2 ετών, το νήπιο θα πρέπει να λαμβάνει τρία κύρια γεύματα (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό) και δύο ενδιάμεσα μικρά γεύματα (snacks). Τo φαγητό που του προσφέρεται πρέπει να είναι το ίδιο με της υπόλοιπης οικογένειας. Σαν γενικές αρχές ισχύουν τα ακόλουθα:

• 2 ποτήρια (των 250 ml) γάλακτος την ημέρα επαρκούν. Προτιμάται να προσφέρονται μετά την πρωινή και μετά τη μεσημβρινή αφύπνιση. Αυτό είναι ένα κόλπο για να μειώνονται τα υγρά που προσλαμβάνει το παιδί όταν πίνει το γάλα του το βράδυ, ώστε να απαλλαγεί πιο εύκολα και από τη νυχτερινή πάνα. Από την ηλικία των 3 ετών συστήνεται ευρέως η κατανάλωση γαλακτοκομικών με μειωμένα λιπαρά (ελαφρύ 1-2%).
• Κρέας κόκκινο (50 γρ μοσχάρι, χοιρινό, αρνί): προσφέρεται 1 φορά στην  εβδομάδα.
• Κρέας άσπρο (50 γρ. κοτόπουλο, πάπια, γαλοπούλα, κουνέλι): χορηγείται 1-2 φορές την εβδομάδα.
• Όσπρια: να λαμβάνονται 2 φορές την εβδομάδα.
• Ψάρι: να καταναλώνεται 1-2 φορές την εβδομάδα.
• Αυγά: να χορηγούνται 3  την εβδομάδα.
• Βραδινό: εκτός από το κυρίως πιάτο, να συνοδεύεται από σαλάτα εποχής.

Προκειμένου να εδραιωθούν αυτές οι σωστές συνήθειες και το παιδί να ζητάει και να απολαμβάνει το φαγητό του, χρειάζεται να δοθεί ιδιαίτερη μνεία όσον αφορά στη συμπεριφορά των γονέων του κατά τη διάρκεια των γευμάτων, όπου ισχύουν τα παρακάτω:

• Τα νήπια μπορούν πια να σιτίζονται μόνα τους, είτε με τα δάκτυλα, είτε χρησιμοποιώντας κουτάλι. Επίσης, μπορούν να πίνουν από ποτήρι.
• Οι γονείς δεν πρέπει να παρεμβαίνουν ταΐζοντάς τα, προκειμένου να αισθανθούν οι ίδιοι καλύτερα, επειδή έφαγε πιο γρήγορα ή επειδή έφαγε όλο το φαγητό του. Είναι μια δεξιότητα την οποία δεν πρέπει να τους στερήσουμε να κατακτήσουν μόνα τους. Τα ίδια θα αισθανθούν περήφανα, ανεξάρτητα και ικανά, πράγμα που θα τα προτρέψει, μέρα με τη μέρα, να αγαπήσουν το φαγητό.
• Πολύ σημαντικό παράγοντα αποτελεί επίσης, η παρουσία όλης της οικογένειας στο τραπέζι και η διατήρηση ήρεμου κλίματος. Τα παιδιά βιώνουν αίσθημα ασφάλειας και θαλπωρής κατά τη διάρκεια του γεύματος και με χαρά μιμούνται τη συμπεριφορά των γονέων τους στο τραπέζι.
• Χρειάζεται ακόμη προσοχή, όσον αφορά στην πιθανότητα πνιγμονής. Για το λόγο αυτό, συστήνεται να αποφεύγονται μεγάλες και σκληρές μπουκιές (π.χ. καρότο, ξηροί καρποί). Οι γονείς πρέπει να βρίσκονται δίπλα στα νήπια καθ’ όλη τη διάρκεια της σίτισης.
• Πολλά από τα νήπια, επιμένουν να τρώνε για μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο ένα ή δύο αγαπημένα τους φαγητά και αρνούνται να δοκιμάσουν οτιδήποτε άλλο. Χρειάζεται οι γονείς να γνωρίζουν ότι αυτό είναι κάτι φυσιολογικό και πρέπει να έχουν υπομονή. Εάν του προσφερθούν, χωρίς επιμονή, μεγάλη ποικιλία τροφών και του επιτραπεί να έχει την επιλογή, το πιθανότερο είναι ότι θα διαμορφώσει μόνο του ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο. Μια έξυπνη τακτική είναι οι γονείς να του προσφέρουν καινούργιες γεύσεις από τροφές που μπορεί να πιάσει με τα δάκτυλά του.

Επίσης, δε χρειάζεται να επιβραβεύεται ένα παιδί επειδή έφαγε όλο του το φαγητό.